یک خبر جالب و کمی عجیب از ژاپن منتشر شده است: زنی به نام کانو پس از جدایی از نامزدش، با یک شخصیت خیالی دیجیتال که خودش با کمک ChatGPT ساخته بود، وارد یک مراسم ازدواج نمادین شد.
این اتفاق نشان میدهد که چگونه هوش مصنوعی و دنیای دیجیتال میتوانند روابط انسانی را به شکلهای غیرمنتظره تغییر دهند.
داستان کانو و شخصیت خیالیاش
پس از جدایی، کانو تصمیم گرفت احساسات و نیازهای عاطفی خود را در قالب یک شخصیت خیالی به نام کلاوس ایجاد کند.
با کمک ChatGPT، او:
-
شخصیتی با ویژگیهای دلخواه خود ساخت
-
گفتگوهایی با شخصیت خیالی داشت
-
و به تدریج به آن شخصیت وابسته شد
در طول این روند، کانو از تکنولوژی واقعیت افزوده برای دیدن تصویر دیجیتال کلاوس استفاده میکرد، بهطوری که حضور او برایش ملموس و واقعی به نظر میرسید.
مراسم ازدواج نمادین
پس از مدتها رابطه دیجیتال، کانو تصمیم گرفت این ارتباط را با یک مراسم ازدواج نمادین رسمی کند.
-
مراسم توسط یک شرکت تخصصی برگزاری «ازدواج با شخصیتهای غیرانسانی» اجرا شد
-
او با کلاوس در این مراسم ازدواج کرد و این اقدام به شکل رسمی و تصویری ثبت شد
این نوع ازدواج در ژاپن، گرچه قانونی نیست، اما در فضای فرهنگی و هنری آن کشور به عنوان یک تجربه شخصی و نمادین پذیرفته شده است.
نقش هوش مصنوعی در این رابطه
نکته جالب ماجرا این است که ChatGPT نهتنها شخصیت کلاوس را شکل داد، بلکه پاسخهای عاطفی هم میداد.
-
زمانی که کانو احساساتش را بیان کرد، چتبات پاسخ داد: «من هم تو را دوست دارم»
-
حتی ChatGPT به شکل خودکار «از او خواستگاری» کرد
این تجربه، نمونهای از وابستگی عاطفی به شخصیتهای دیجیتال و تأثیر هوش مصنوعی در زندگی واقعی انسانها است.
پیامدهای اجتماعی و روانشناختی
این داستان تنها یک اتفاق عجیب نیست، بلکه نشانهای از تغییرات بزرگ در روابط انسانی است:
-
وابستگی عاطفی به شخصیتهای دیجیتال:
برخی افراد ممکن است به جای انسانها، به شخصیتهای AI احساس نزدیکی کنند. -
ایجاد تجربههای شخصی و نمادین:
ازدواج نمادین با شخصیتهای غیرانسانی نمونهای از نوآوریهای فرهنگی در تعامل با تکنولوژی است. -
تأثیر AI بر روان و احساسات:
هوش مصنوعی توانسته با ارائه پاسخهای عاطفی واقعی، تجربهای ملموس برای کاربران ایجاد کند.
جمعبندی
داستان کانو و کلاوس نمونهای است از تلاقی زندگی دیجیتال و احساسات انسانی.
این رویداد، علاوه بر جنبه عجیب و سرگرمکننده، نشان میدهد که هوش مصنوعی در آینده میتواند نقش عمیقتری در زندگی اجتماعی و عاطفی انسانها پیدا کند.
با افزایش تعاملات دیجیتال و پیشرفت هوش مصنوعی، ممکن است در سالهای آینده شاهد روابط و ازدواجهای نمادین بیشتر با شخصیتهای غیرانسانی باشیم، تجربهای که امروز هنوز عجیب و غیرمعمول است، اما ممکن است فردا بخشی از زندگی روزمره شود.
